- қара шаруа
- Әуелден тек егіншілік кәсібімен айналысатын адам.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қара шаруа
Смотреть что такое "қара шаруа" в других словарях:
ақсаусақтау — сын. Қара жұмыс істеуге икемсіздеу, еңбекке жоқтау. Бастықтардың балаларының көпшілігі қара шаруаға қыры жоқтау, а қ с а у с а қ т а у болып өседі (Б. Омарұлы, Қаратерең., 31) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арайлас — (Қарақ.) аралас құралас. Ауыл а р а й л а с, шаруа а р а й л а с өскен жігіттерміз (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жадағай — 1. (Шымк., Қызылқ.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай) астарсыз тігілген жеңіл шапан. Ол шыли ж а д а ғ а й киетін (Шымк., Қызылқ.). Оның үстіне кигені ж а д а ғ а й екен (Сем., Абай). 2. (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх.; Қарақ.) арасына жүн,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаражон — I зат. ихтиол. Жоны қара түсті балық түрі (черноспинка) (М.Жұмалиев.., Балықтар., 238). Балықтардан – көксерке, шоқыр, шортан, қ а р а ж о н тәрізділері тұр (Туған жер., 72). II сын. Еңбекпен піскен, ысылған, шаруақор (адам). Жаң да, оның інісі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауа — 1 (Гур., Маңғ.) әуе, аспан 2 (Орал: Жән., Орда, Чап.; Гур., Маңғ.; Рес.: Волг., Сарат.) оқиға, көтеріліс; қозғалыс. Бисен Жанекешев совет өкіметінің алғашқы орнаған кезінде ақтарға қарсы а у а бастады. Өз кезінде ханға қарсы Исатай да а у а… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Казахская Советская Социалистическая Республика — (Казак Советтик Социалистик Республикасы) Казахстан (Казакстан). I. Общие сведения Казахская ССР образована первоначально как Киргизская АССР в составе РСФСР 26 августа 1920; 5 декабря 1936 АССР была преобразована в… … Большая советская энциклопедия
епсектілеу — сын. Ептіл еу, ыңғайлылау, икемділеу. Ерғали мұның өзіне қарағанда қалың пұшпақтылау, шаруаға е п с е к т і л е у (Э. Төреханов, Алматыда., 261). Ауыл балалары қанша дегенмен қала балаларындай емес, колхоз жұмысына е п с е к т і л е у келеді ғой… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қалыңпұшпақтау — сын. Төзімділеу, көнтерілеу, мықтылау. Ерғали мұның өзіне қарағанда қ а л ы ң п ұ ш п а қ т а у, шаруаға епсектілеу (Э.Төреханов, Алматыда., 261) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
табантемір — зат. Арба доңғалағының жерге тиетін жерін қаптап тұратын құрсау темір. Иса арба дөңгелегіне т а б а н т е м і р тарттыру үшін қара ұстаның үйіне барған екен (Ж.Молдағалиев, Жүрек қазынасы, 63). …Шаруа мүліктері: бір тілді соқа, арба доңғалағы,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
